پوشش هر فرد هویت او است

پوشش، بر مبنای طبیعت نخستین آدمی استوار است و افزون بر آن، در دین ها و فرهنگ های مختلف اجتماعی نیز به آن بسیار توجه شده است. اسلام به عنوان کامل ترین دین الهی، برای تامین سعادت انسان، بر مساله حجاب تاکید فراوان دارد و آن را در سعادت فردی و اجتماعی موثر می داند. رعایت پوشش در محیط خانه و خانواده، نقش مهمی را در شکل گیری باورهای فرد درباره پوشش ایفا می کند. مقصود از پوشش، تنها حجاب برای زن نیست، بلکه تمام اعضای خانواده باید پوشش مناسب و اسلامی داشته باشند و از این راه حرمت یکدیگر را پاس بدارند.

ورای از دستورات دینی و نگاه دینی به موضوع حجاب و پوشش و لباس پوشیدن امروزه عرف‌هایی در سطح بین المللی برای لباس پوشیدن در مراسمات مختلف تعین شده است که این موضوع بیانگر اهمیت انتخاب لباس در مراودات و در تعیین شئون و سطح یک محفل و یا همایش به عنوان نماد و سمبل یک جامعه و یا بخشی خاص از جامعه است.

این موضوع تا حدی مهم و حائض اهمیت است که مقالات و نوشته‌هایی پیرامون مدل، رنگ، نوع، جنس و ملزومات لباس برای حضور در یک دیدار دیپلماتیک، یک همایش بین المللی و مراسماتی نظیر اسکار تدوین و تالیف شده است ضمن اینکه در مراسماتی نظیر اسکار اشخاص به ویژه آقایان اگر لباس مصوب را به تن نکرده باشند حق حضور ندارند.

همچنین در نیروهای نظامی سراسر دنیا هر نیرو بسته به نوع ماموریت و کارکرد خود لباسی مختص به خود را دارد و این لباس معرف آن یگان و آن نیروی نظامی است و در سرتاسر جهان شناخته شده است.

از آنچه مطرح شد اگر چه مجمل و خلاصه اما می‌توان به اهمیت پوشش و نقش آن در معرفی یک جامعه و البته شکل دادن به بخشی از فرهنگ یک جامعه پی برد.

لباس‌ها به دلیل اینکه در طول ساعات زندگی به ویژه ساعات حضور اشخاص در میان دیگر افراد جامعه همواره بر تن انسان است به نوعی تبدیل به یک بیلبورد برای تبلیغ و یا ترویج مسایل مختلف از جمله عقاید، نگرش‌ها، باورهای سیاسی و مذهبی و معرفی ادیان و فرق مختلف است.

همانطور که در هرکجای دنیا حجاب را نماد اسلام می‌دانند به ویژه حجاب با چادر معرف مسلمانان مخصوصا مسلمانان غرب آسیا است، یا اینکه یهودیان نزدیک به 10مدل کلاه در مراسمات مذهبی و در مراودات روزمره خود بر سر دارند که هر نوع کلاه مختص به یک مذهب و فرقه از یهودیان است و در حقیقت این کلاه معرف عقاید و مذهب اشخاص در آیین یهود می‌باشد.

اگر چه متاسفانه در جامعه ایرانی مسلمان توجه جدی به مساله لباس و نوع پوشش‌ها نمی‌شود و شاهد ورود بی رویه انواع و اقسام مدل‌های غربی و متضاد با فرهنگ ایرانی به کشور هستیم و در داخل نیز هیچ حرکت جدی و مؤثری برای تبلیغ و ترویج مدل‌های ایرانی و اسلامی شکل نمی گیرد اما دشمنان از این موضوع غافل نبوده‌اند و از بیش از یک دهه پیش شاهد ورود انواع و اقسام لباس‌ها با مدل‌های غربی به جامعه هستیم.

یکی از مهمترین مسایلی که در این بخش از تهاجم فرهنگی دشمن به آن عنایت ویژه داشته است ترویج و تبلیغ شیطان پرستی و فراماسونری است، که این حرکت از طریق استاده از نمادها و إلمان‌هایی که به روی لباس چاپ می‌شود صورت می‌گیرد و در برخی مناطق از شهر‌ها به ویژه مناطق مرفه کلان‌ شهرهایی نظیر تهران و اصفهان اشخاص با بررسی لباس‌ها حس می‌کنند در آمریکا زندگی می‌کنند.

نکته اینجا است که بسیاری از نوجوانان و جوانانی که از این لباس‌ها استفاده می‌کنند نه تنها اعتقاد و باور و یا حتی اطلاعی از شیطان پرستی و فراماسونری ندارند بلکه حتی ممکن است اعتقادات دینی خوبی هم داشته باشند و این نوع پوشش آنها صرفا به دلیل خلا موجود در عرضه لباس‌های جذاب با إلمان‌ها و نمادهای ایرانی اسلامی باشد.

از مسایل مهمی که در این زمینه باید به آن توجه شود آشنایی نوجوانان و جوانان با رابطه پوشش و مسایل هویتی و شخصیتی است، ضمن اینکه لازم است آشنایی نسبی با علایم و نمادهای ضد دینی صورت بگیرد تا اشخاص نسبت به علایم و تصاویر روی لباس خود حساسیت پیدا کنند و حاضر نباشند تن به هر پوششی بدهند.

ضمن اینکه خلا مدلینگ ایرانی اسلامی و ترویج لباسهایی دارای ملاکهای منطبق با عرف اجتماعی کشور و مبانی شرعی و دینی و اعتقادی کشور موجب شده است تا هرکسی از راه می‌رسد بتواند برای جوانان و نوجوانان ما تعیین مد کند و مسوولان و دست اندر کاران نیز به جز رفتار سلبی که تجربه نشان داده بی اثر است، کاری برای انجام دادند ندارند.