لیلا ایزدی- کلاس چی برم؟ کتاب چی بخونم؟ کجا ثبت نام کنم؟ این سوال‌های داوطلبانی است که دغدغه کنکور را دارند و بازار تبلیغات موسسات و اساتید کنکور را داغ کرده اند، آن‌چنان که برخی از آنها با شگردهای عجیب و غریب جلب مشتری کرده و بدون نتیجه قبولی تنها پول‌های زیادی را پارو می‌کنند. حال باید دید آیا اساتید و آموزشگاه‌های کنکور در صورت عدم قبولی پاسخگوی سوالاتی از قبیل اینکه «چرا قبول نشدم؟»، «باید یقه کی رو بچسبم» و «چه جوری پولم رو پس بگیرم؟» هستند یا شانه خالی کرده و به دنبال منافع جدید می‌گردند. با وجود این، داوطلبان کنکور درصددند تا به هر نحوی شاخ غول کنکور را شکسته و پشت آن نمانند و در این مسیر پر تلاطم چاره ای نمی‌بینند جز اینکه به موسسات و اساتید کنکور دخیل ببندند.
گرچه این روزها در هر کوچه و خیابانی انواع دانشگاه‌ها چون قارچ سبز شده است و دیگر چون گذشته با کمبود دانشگاه و معضل بزرگ کنکور مواجهه نیستیم، اما هنوز عده ای برآنند تا برای دستیابی به رشته و دانشگاه‌های معتبر سد کنکور را بشکنند، اینجاست که پای کلاسهای کنکور و اساتید مطرح و گران قیمت به میان می‌آید و جیب خانواده‌ها با وجود هزار بدبختی خالی تر می‌شود، به گونه ای که پدران و مادران از نان خود می‌زنند تا فرزندانشان از بچه‌های فامیل چیزی کم نداشته و به هر ترفندی به دانشگاه راه پیدا کنند و این مساله به افزایش شهریه‌های کلاسهای کنکور نیز دامن زده است، تا جایی که برخی موسسات و اساتید نان به نرخ روز خور شده اند و با سوء استفاده از این قضیه بدون داشتن تعرفه‌ای مشخص از مردم شهریه‌های نجومی می‌گیرند و با ادعای «موفقیت صد درصد تضمینی» تلقین می‌کنند که هر قدر پول بدهی به همان میزان آش می‌خوری، اما چه آش خوردنی! نه تنها طعم آن را نمی‌چشی، بلکه هم زبان و هم عمق جگرت را به حدی می‌سوزاند که تا اسم کلاسهای کنکور می‌آید به یاد سرمایه از دست رفته ات می‌افتی و این تنها ضعف نظام آموزشی را برجسته تر می‌کند، چراکه از یک طرف معضل برگزاری آزمون کنکور چالش برانگیز است و سختی ورود به دانشگاه‌ها دامنه رقابت را گسترده کرده و از طرفی دیگر مهارت معلمان در مدارس برای راهیابی به دانشگاه‌ها به حدی پایین است که پای کلاسهای کنکور را به خانواده‌ها باز کرده است. جالب تر آنکه بعد از صرف این همه هزینه در بازار داغ کلاسهای کنکور در صورت حاصل نشدن قبولی در دانشگاه همه تقصیرها به گردن استرس و هوش پایین دانش‌آموزان می‌افتد و کسی موسسات و اساتید کلاسهای کنکور را زیر سوال نمی‌برد، چون آنها می‌دانند که با چه شگرد و شعارهای تبلیغاتی برای داوطلبان کنکور سال آینده برنامه بچینند.
علاوه بر تبلیغات غلو آمیز، این مراکز و آموزشگاه ها به منظور اینکه برای خودشان وجه دست و پا کنند، در نامگذاری موسساتشان از واژه هایی نظیر سنجش استفاده می کنند تا نشان دهند که مورد تایید سازمان سنجش هستند؛ در حالی که سازمان سنجش آموزش کشور، هیچ یک از این موسسات را تایید نمی کند و همیشه به داوطلبان توصیه می کند که برای موفقیت در کنکور، تنها به تلاش خود و یک برنامه ریزی خوب اکتفا کنند و مطمئن باشند که موفق می شوند.
موسسات خصوصی این روزها دانش‌آموزان دبیرستانی را گروه هدف نمی‌دانند بلکه به دوره ابتدایی نیز ورود کرده‌اند و با تعابیر مختلف از جمله آماده‌سازی دانش‌آموزان برای قبولی در آزمون مدارس تیزهوشان و نمونه دولتی، کنکورهای آزمایشی را برای آنها برگزار می‌کنند و تمام این مسایل منجر می‌شود تا دانش‌آموزان از همان دوره ابتدایی با استرس قبولی در آزمون مواجه و خانواده‌ها نیز برای تحصیل فرزندشان متحمل هزینه‌های سنگین شوند.
چنین به نظر می رسد آموزش و پرورش تا اندازه‌ای بر کلاسهای کنکورنظارت دارد، اما این مقدار جوابگو نیست، چون موسسات و اساتید کنکور با بهانه‌های گوناگون و به دلیل افزایش منافع، از مصوبه‌های آموزش و پرورش شانه خالی می‌کنند و دلیل جدیدی را می‌تراشند تا از دانش‌آموزان پول بیشتری دریافت کنند.
دولت نیز نمی‌تواند نظارت کامل داشته باشد، چون بازار آزاد است و افراد به هر طریقی سعی می‌کنند که از مصوبه‌ها فاصله بگیرند.
خلا نظام آموزشی در دبیرستان به اشتباه بودن برگزاری آزمون کنکور بر می‌گردد. نظام آموزشی اهداف فراگیری از جمله سلامت جسمی و روحی، پرورش ذهنی و اخلاقی دانش‌آموزان و آشنا کردن آنان با حقوق شهروندی دارد، اما متاسفانه از اهداف خود فاصله گرفته و موضوع کنکور را برجسته کرده است.
باید تب کنکور را پایین بیاوریم و رسانه‌ها به جای اینکه کتاب‌های کنکور موسسات را تبلیغ کنند در صدد این باشند تا فرهنگ نادرست کنکور را برطرف کنند.
علی عبدالعالی استادیار دانشگاه علم و صنعت تعبیر جالبی را از وضعیت فعلی نظام آموزش‌وپرورش کشور دارد، او معتقد است که این موسسات جنایتکاران هوشمند هستند و به اصطلاح کتاب‌هایی را می‌بافند و مطالب بیهوده‌ای را به خورد داوطلب می‌دهند گویی مخاطب آنها چیزی نمی‌‌داند؛ مافیایی نامعلوم یا معلوم در حال کنترل آموزش‌و پرورش هستند که گردش‌های مالی فوق‌العاده‌ای از این وضعیت دارند.
نکته بسیار مهمی که همه داوطلبان و دانش آموزان باید به آن توجه داشته باشند این است که بسیاری از این موسسات از نظر علمی و شیوه های تدریس کنکور در سطح بسیار پایینی هستند و از کادرها و اساتید کم تجربه استفاده می کنند تا هزینه کمتری برای حق الزحمه و تدریس آنان بپردازند.
برای این موسسات، کسب پول و درآمد در اولویت قرار دارد. مهم ترین نقصی که این موسسات دارند برنامه پیشنهادی آنان برای آمادگی داوطلبان کنکور است. این برنامه برای همه شرکت کنندگان و داوطلبان یکسان است؛ در حالی که حافظه، توان یادگیری و نقاط ضعف و قوت هر داوطلب در مقایسه با سایرین در دروس مختلف، متفاوت است؛ در واقع برای این موسسات اصلا ویژگی های تحصیلی و توانایی ها و ضعف های داوطلبان اهمیت ندارد و به همین دلیل، آنها یک برنامه خاص را برای همه داوطلبان تجویز می کنند.
