در شرایط کنونی؛ آخرین دغدغه مریض بیماری است...
کیاست – متین فیروز آبادی - کافی است فقط یک بار خدای ناکرده بیماری به سراغ شما آمده باشد، از سرماخوردگی گرفته تا بیماری که نیازمند عمل جراحی و اقدامات پزشکی باشد، آن موقع درک خواهید کرد علاوه بر اینکه ذات برخورداری از سلامت جسم و روح بسیار خوب است تا چه حد میتواند باعث جلوگیری از بروز دغدغههای بسیار به ویژه مالی و پولی شود.
در حالی که رهبر معظم انقلاب هجدهم فروردین سال 93 عطف بر فرمایشات و تاکیدات مکررشان مبنی بر تسهیل خدمات و کاهش هزینههای بخش درمانی کشور در ابلاغ سیاستهای کلی نظام سلامت فرمودند باید کاری کنید که بیمار به جز رنج بیماری دغدغه دیگری نداشته باشد، اما هنوز این موضوع عملی نشده است اگر چه اقدامات خوبی هم در حوزه سلامت صورت گرفته اما آنقدر هنوز مشکل هست و آنقدر دغدغه در حوزه بهداشت و سلامت و درمان کشور وجود دارد که آن اقدامات اصلا درک هم نمیشود.
یکی از مسایل مهمی که در حوزه بهداشت و در مان همواره محل سوالات و شبهات فراوان بوده است کمبود شدید بودجه است، به نحوی که گاهی شاهد هستیم برخی بیمارستانها عریض و طویل با مشکلات در زمینه تامین مالی مواجه میشوند، گاهی حتی مشکلات شبکه بهداشت و درمان کشور باعث میشود تا خدمت رسانی به بیماران دچار اختلال شود، دارویی کم یاب یا نایاب شود و یا شاهد صفهای طولانی برای دریافت خدمات درمانی مختلف در شهرها به ویژه شهرهای کوچک و نیازمند باشیم.
یکی از مسایل مهم در حوزه خدمت رسانی توسط کادر درمانی تامین نیازهای معقول و مشروع آنها و در نتیجه تقویت روحیه و انگیزه آنها است، اما زمانی که پرستاران که بیشترین ارایه خدمات درمانی به بیماران توسط آنها انجام میشود همواره با مشکلات مختلف در دریافت حقوق و مزایا مواجه هستند قطعا این خدمات درمانی ممکن است با مشکل مواجه شود و این قشر زحمت کش ناخودآگاه دچار ضعف انگیزه خواهند شد، البته وزارت محترم بهداشت برای رفع این مشکل چاره اندیشی کرد اما چارهای که خود پتانسیل بسیاری برای بروز مشکلات بسیار را خواهد داشت.
این روزها شاهد خطاهای پزشکی هستیم که بنا به هر دلیل رخ میدهد و موجب آزردگی خاطر جامعه میشود، خطاهایی که از سوی پزشکان مجرب و تحصیلکرده هم صورت میگیرد، حال جای سوال است که وزارت بهداشت چگونه در حالی که شاهد بیکاری پرستاران هستیم برای کاهش هزینهها و جبران ضعفهای موجود در استخدام پرستاران به ویژه در بیمارستانهای دولتی تصمیم میگیرد با برگزاری یک دوره 6 ماه افرادی را آموزش دهد تا جایگزین پرستارانی شوند که 4 سال در این رشته تحصیل کردهاند و حداقل 2 سال از تحصیل خود را زیر نظر اساتید به آموزش عملی اصول پرستاری و مراقبت از بیمار گذراندهاند.
حال مردم با آگاهی از این موضوع قطعا دچار تشویش و استرس مضاعف در کنار مسایلی نظیر هزینههای درمانی و دارویی خواهند شد که آیا کسی که در طول حضورشان در بیمارستان بیشترین رسیدگی و نظارت بر شرایط آنها را دارد آیا از علم و تجربه لازم برخوردار است و یا اینکه تازه به میدان آمده و به دنبال کسب تجربه است؟!!
یکی دیگر از مشکلاتی که در حوزه درمانی وجود دارد ضعفهای زیاد در تامین دارو است، به نحوی که نه تنها داروهای مورد نیاز بیماران خاص با دردسر و هزینه زیاد تامین میشود بلکه حتی برخی داروهای معمولی را هم باید با مشقت و با صرف هزینه زیاد به دلیل کم یاب بودن و خارجی بودن تهیه کرد، ضمن اینکه برخی از این داروها نمونه داخلی داشته و امکان پوشش بیمهای آنها برای ارزانتر شدن هم وجود دارد اما پیش پای تولید کنندگان دارو آنقدر سنگ انداخته شده است که دچار بی انگیزگی در زمینه تولید دارو شدهاند و یا اساسا توان تولید دارو ندارند.
تصور غلط از داروسازی و تنزل داروسازان به دارو فروشی و ضعفهای عمده در زمینه زیرساختهای تولید دارو علیرغم تواناییهای عظیم موجود در کشور مشکلی است که اگرچه اقدامات نسبی در راستای بهبود آن انجام شده است اما هنوز تا رسیدن به حداقلهای لازم هم فاصله زیادی وجود دارد که لازم است به این موضوع توجه شود.
شاید پیش از هرچیز لازم است مشخص شود درآمدهای بسیار دولت از محل هدفمند سازی یارانهها به کجا سرازیر شده است که هروقت وزیر بهداشت را دیدیم دم از کمبود بودجه زد و هرکجا که به سراغ بخش بهداشت و درمان رفتیم همه دغدغه مالی اولین موضوع بوده است، نبود امکانات کافی و حمایتهای لازم موجب شده است دغدغههای مردم چه از نظر دسترسی و چه از نظر تامین مخارج در زمینه تصویربرداری پزشکی و رادیو گرافی برطرف نگردد و این هم یکی از مسایلی است که باید به آن توجه ویژه شود.
به صورت کلی دغدغههای فراوانی در شبکه بهداشت و سلامت کشور وجود دارد که باید مدیران و مسوولان این حوزه ابتدا به صورت میدانی با آنها روبرو شده و شناخت شخصی و دقیق نسبت به این مسایل پیدا کنند و بعد از آن هم خودشان مرد و مردانه و جهادی به میدان آمده و خط به خط؛ این دفتر آشفته را با تمام توان دچار دگرگونی و تغییرات جدی و اساسی کنند تا پیش از همه قشر آسیب پذیر جامعه و هر کسی که تنش به ناز طبیبان نیازمند شده است بنابر فرموده رهبر انقلاب دغدغهای به غیر از رنج بیماری نداشته باشد.