هشتم آبان ماه هرسال یادآور دلاوری‌های نوجوانی است که امام راحل عظیم‌الشان خطاب ویژه ای درباره او داشتند، تعبیر بسیار بزرگ و پرمعنایی که در این جمله بیان شد «رهبر ما آن نوجوان 13 ساله ای است ... .»
با ورود ماهواره، اینترنت، بازی‌های کامپیوتری و… به کشورمان که با هدف سرگرم کردن نسل جوان و دورکردن آنان از شرکت فعال در فضای علمی، سیاسی، فرهنگی و… جامعه انجام شد زنگ خطر برای مسوولان امر به صدا درآمد و آنان را به مواجهه با این تکنولوژی وا داشت. اما اعمال محدودیت صرف، نه تنها مانع پیشرفت این اهداف نشده و نخواهد شد بلکه در برخی موارد شتاب‌دهنده آن نیز بوده و در آینده نیز خواهد بود. پس چگونه باید با آن مواجه شد؟
تقویت باورهای دینی و نهادینه کردن اخلاق صحیح اسلامی در جامعه، اولین پیش‌نیاز این مواجهه هوشمندانه است و پس از آن مجهزکردن جامعه و به خصوص نسل جوان به سواد رسانه‌ای؛ مبحث بسیار مهمی که سال‌هاست در بسیاری از کشورها به عنوان دروس اصلی در مدارس آموزش داده می‌شود اما در کشور ما هنوز جایگاه ویژه خود را به دست نیاورده است!
آمارها نشان می‌دهد که بخش عظیمی از نوجوانان از اینترنت استفاده می‌کنند، به سایت‌ها و شبکه‌های مختلف اجتماعی دسترسی دارند و سرگرم بازی‌های اینترنتی متنوعی هستند. اگر این بخش از جامعه امروز ما که امید آینده این سرزمین هستند در گرداب این رسانه‌ها غرق شده و القائات آنان را خودآگاه یا ناخودآگاه پذیرفته و از وظیفه اصلی خود در قبال کشور و مردم دور بمانند چه سرنوشتی در انتظار فردای ایران خواهد بود؟
لزوم «سواد رسانه‌ای» در این جا به خوبی احساس می‌شود، نوجوانی که از سواد رسانه‌ای برخوردار باشد در پس هر خبر، فیلم، بازی و … پیام نهفته در دل آن را کشف می‌کند و خود می‌تواند مدیریت کند چه مقدار آن قابل پذیرش یا رد است و یا آن که صاحبان آن رسانه چه هدفی دارد و برخورد وی با آن پیام چگونه باید باشد. سواد رسانه‌ای این امکان را به نوجوان می‌دهد تا خود بتواند رژیم مصرفش را از رسانه‌ها تنظیم کند، از دل هر فیلم و بازی، پیام‌های مخرب و زیان‌بار را تشخیص دهد و آگاهانه در مسیر رسانه‌ها قرار گیرد.
در تونل تاریک پیام‌های ماهواره‌ای و اینترنت جهانی، سواد رسانه‌ای مشعلی است در دست نوجوان تا چهره حقیقی هر پیام رسانه ای را در پس ظاهر فریبنده و جذابش بشناسد تا به جای این که تنها یک دریافت‌کننده منفعل باشد بیننده‌ای نقاد و هوشمند باشد و هر پیامی را به آسانی نپذیرد و تحت تاثیر هر برنامه‌ای قرار نگیرد. سواد رسانه‌ای سلاحی است بی‌خطر با کارآیی فراوان برای سیر هوشمندانه انسان امروز در دنیای رسانه‌های نوین، رسانه‌هایی که منعکس‌کننده افکار صاحبان زور و سرمایه در جوامع مختلف هستند.
در لزوم «سواد رسانه‌ای» برای آحاد جامعه شکی نیست اما برای نهادینه‌کردن این بحث در جامعه باید از فضای درس و مدرسه آغاز کرد. مجهزشدن معلمان به این سطح از سواد و آموزش اصولی آن به دانش‌آموزان اولین گام این مرحله است. به غیر از آموزش و پرورش و شورای عالی فضای مجازی دیگر نهادها و سازمان‌های وابسته نیز باید پیش‌قدم در این راه باشند. آموزش خانواده‌ها نیز از اولویت‌های اصلی این طرح است. چرا که خانواده اولین مرجع تاثیرپذیری فرزندان است.
اگر توجه اصولی و دقیق و آگاهانه به این طرح شود نوجوان معتاد به اینترنت امروز می‌تواند تبدیل به پیام‌رسان معتبر جامعه خود به جهان شود. اینترنت و رسانه‌ها ابزار هستند، این انسان است که می‌تواند تعیین کننده میزان و نحوه مصرف خود از آن باشد و این لازم با «سواد رسانه‌ای» امکان خواهد یافت.اگر نوجوان دیروز با تجهیزات نظامی جلوی پیشروی دشمن را به خاک میهن می‌گرفت نوجوان امروز نیز می‌تواند با ابزار رسانه از فرهنگ و موجودیت کشورش دفاع کند. پس قرارگرفتن در جایگاه و رتبه‌ای که نوجوان دیروز به دست آورده بود برای وی دور از انتظار نخواهد بود.
