فائزه . م - اگر سري به كيف آرايش زنان ايراني بزنيد با انواع و اقسام وسايل و ابزارهايي روبرو مي‌شويد كه هر يك از آن‌ها نقشي در زيبا‌سازي زنان ايراني دارند، در همين حال اگر نگاهي گذرا به آمار مصرف محصولات آرايشي در جهان بيندازيم متوجه مي‌شويم كه زنان ايراني دست‌كم در منطقه خاورميانه از ركوردداران مصرف اين نوع محصولات به شمار مي‌روند.
طبق مشاهدات، ایران دومین کشور مصرف‌کننده لوازم آرایشی در خاورمیانه و هفتمین کشور در جهان است. این رتبه تاسف بار در مصرف مواد شیمیایی آرایشی در حالی است که سهم بسیاری از این اجناس قاچاق هستند و بدون هیچ‌گونه نظارت کمی و کیفی در بازارهای ایران به فروش می‌رسند.
البته سهم کشور ایران از بازار لوازم آرایشی در خاورمیانه 2 میلیارد و یک صد میلیون دلار است که این یعنی 30 درصد بازار فروش این محصولات.
اما مساله مهم این است که بسیاری از اجناس آرایشی در بازار با برندهای معروف خارجی، تقلبی هستند که در این بین برخی از بانوان به دلیل علاقه فراوان به استفاده از لوازم آرایشی و ارزان از نسخه تقلبی برندها استقبال می‌کنند و همین مساله باعث بروز انواع و اقسام بیماری‌های پوستی برای ایشان می شود که به گفته کارشناسان بیش از 296 عارضه در کمین افرادی است که از مواد آرایشی تقلبی استفاده می کنند.
نکته مهمی که در کنار دیگر مباحث در خصوص مصرف لوازم آرایشی در ایران وجود دارد این است که سرانه مصرف بالا در بین دانشجوها موجب نگرانی شده است که این حجم استفاده از لوازم آرایشی در بین دختران دانشجوی ایرانی در مقایسه با کشورهای غربی که از لحاظ فرهنگی با کشور اسلامی ما بسیار متفاوت هستند، بسیار زیاد است.
هنوز فراموش نکرده ایم که تا چند سال پیش، اگر دختر ازدواج‌نکرده‌ای ابروهایش را برمی داشت و صورتش را اصلاح می‌کرد، ناهنجاری تلقی می‌شد و در گروه‌های خانوادگی و دوستانه و مدرسه و حتی دانشگاه مورد انتقاد بود اما در عرض چند سال این قبح از بین رفته و این هنجارشکنی تا آنجا پیش رفت که در حال حاضر پسرها هم ابرو برمی دارند! هر‌چند بخشی از لوازم آرایشی در چارچوب خانواده مورد استفاده قرار می‌گیرد اما قسمت قابل توجهی از آن در جامعه وجود دارد که با فرهنگ ایرانی و اسلامی ما اصلا همخوانی ندارد.
ضرر و زیان واردات این کالاها به اقتصاد کشور
اقتصاد و صنايع وابسته به زيبايي امروزه كاملا جايگاه خود را در كشورهاي پيشرفته باز كرده و غول‌هاي صنايع آرايشي و بهداشتي جهان نيز با توجه به نياز مشتريان خود و سليقه آن‌ها روز به روز محصولات جديدي را روانه بازار مي‌كنند.
روند رو به رشد مصرف محصولات آرايشي و بهداشتي در شرايطي در كشورمان همچنان ادامه دارد كه توليد‌كنندگان داخلي اين حوزه از واردات بي‌رويه و بعضا بي‌كيفيت به ويژه از چين رنج می برند.
براساس آمار رسمي و غيررسمي كشور ايران از ركوردداران اصلي مصرف محصولات، مواد و لوازم آرايشي در جهان به شمار مي‌رود.
در کشورهای دیگر
در اکثر کشورهای دنیا معتقدند خانم‌ها تا سن ۳۵ سالگی نیازی به هیچ‌گونه آرایشی ندارند زیرا تا این سن، پوست زیبایی و طراوت خود را دارد و نباید با مواد شیمیایی آن را خراب کرد، حتی اگر بعد از ۴۰سالگی هم خانمی به سمت لوازم آرایشی می‌رود، بیشتر به فکر حفظ پوست خود و جلوگیری از پیری زودرس آن است. نه اینکه خروارها کرم و پودر و روغن را چنان به صورت خود بمالد که ضخامت آن را تا چند سانت افزایش دهد.
درحالي كه در كشورهاي اروپايي و آمريكا به دليل فرهنگ عمومي جامعه، فروش محصولات آرايشي و بهداشتي در حد طبيعي
قرار داشته و حتي بعضا با كاهش روبرو مي‌شود، در كشورهاي در حال توسعه و به ويژه منطقه خاورميانه و كشورهاي اسلامي رشد فروش شركت‌هاي آرايشي طي سال‌هاي اخير خيره‌كننده بوده است!
روند رو به رشد مصرف محصولات و مواد آرايشي در حالي در كشورمان همچنان ادامه دارد كه در كنار آن اعمالي مانند جراحي پلاستيك، جراحي بيني، اعمال زيبايي و غيره نيز رشد چشمگيري پيدا كرده است. امروزه رواج مصرف لوازم آرايشي چنان رونق پيدا كرده است كه در هر ثانيه در جهان 22 رژ لب به فروش مي‌رسد.
نبود نظارت کافی
در حال حاضر حجم قابل توجهي از انواع محصولات و مواد آرايشي توسط دست‌فروش‌هاي كنار خيابان و بوتيك‌هاي بدون نام و نشان معتبر به مردم عرضه مي‌شود. متاسفانه بايد گفت كه اين محصولات عمدتا تاريخ مصرف گذشته و داراي مواد تركيبي و شيمايي غيراستاندارد هستند. در عين حال لوازم آرايشي قاچاق كه كيفيت پاييني هم دارند، تحت برندهاي معتبر مردم را فريب مي‌دهند. در اين بين وظيفه نهادهايي مانند وزارت بهداشت، بازرگاني و سازمان استاندارد بسيار سنگين است.
اکنون باید دید که آیا این همه هشدار درباره بیماری‌های پوستی و همچنین آسیب های روحی و روانی در افراد و آسیب های اجتماعی باعث می‌شود که مصرف این مواد اندکی کاهش پیدا کند یا همچنان دختران جوان ایرانی به مصرف این مواد شیمیایی ادامه می‌دهند تا رتبه اول را در جهان در مصرف لوازم آرایشی به دست بیاورند.
شاید افزایش استفاده از لوازم آرایشی آن هم به صورت افراطی در پی شکست فرهنگی در برابر هجمه های غرب است و مسوولین مربوطه هم نتوانسته اند در مقابل این پدیده ضد ارزشی راهکار مناسب را پیدا کنند و شاید هم به طور کلی برای ایشان مهم نیست که دختران ایرانی در استفاده لوازم آرایشی استاندارد و غیر استاندار و تقلبی در بین کشورهای منطقه رتبه اول را دارند. این در حالیست که ما در کشوری زندگی می کنیم که نظام جمهوری اسلامی در آن حاکمیت دارد. بنابراین انتظار می رود متولیان امور کشور در راستای ترویج سبک زندگی اسلامی و منویات رهبری معزز کمی بیشتر گام بردارند تا در باتلاق شعارهای خویش غرقه نشوند.
