به گفته کارشناسان، قواره بزرگ كلانشهری بر تن اراک زار می‌زند به طوری که وجود صنایع بزرگ و كوچك نه تنها نتوانست قیافه آن را به شهر تبدیل کند؛ بلکه با رشد قارچ‌گونه، مركز شهری ناهمگون و بدقواره به وجود آورده است.
آن ها بر این باورند که این شهر، برای رسیدن به جایگاه واقعی خود نیاز به اجرای کارهای عمرانی و تغییرات اساسی دارد. باز شدن گره های ترافیکی در مرکز شهر، عریض و طویل شدن برخی خیابان ها، رسیدگی به بافت های فرسوده همچنین سروسامان دادن به حمل و نقل عمومی، مشکل آلودگی هوا، بحران آب و... مشتی از خروارها مشکلی است که مردم انتظار رسیدگی به آن را از مسوولین شهری، استانی و کشوری دارند.
حالا برای مخاطب این سوال پیش می آید که چرا کلانشهری با مشکلات ریز و درشت به صرف الحاق دو شهر(سنجان و کرهرود) به منظور رعایت حدنصاب جمعیتی و بدون توجه به شاخص های دیگر،کلانشهر شد؟ آیا باز هم تعبیر خواب اعضای شورای شهر و یا شهردار منجر به تدابیر هوشمندانه شهری برای احقاق این مهم می شود؟
محمدابراهیم عباسی، شهردار اسبق كلانشهر اراک در ارتباط با از هم گسیختگی کالبد اراک به علت تجمیع این شهر با سنجان و کرهرودبه خبرنگار یکی از رسانه های محلی گفت: ایجاد چهره‌ای یکپارچه برای این شهر زمان‌بر است.
اشرف بهادری، عضو شورای شهر سوم و چهارم نیز در گفت وگو با یکی از خبرگزاری های کشوری می گوید: اراک، با سو مدیریت ها و اقدامات غیرکارشناسی توسعه در حد دیگر مراکز استان های دیگر نداشته و همچنان کوتوله مانده است.
همچنین نماینده مردم اراک، خنداب و کمیجان، محمد حسن آصفری، نیز در اظهارنظری با ابراز تاسف از عدم پرداخت ارزش افزوده سهم آلایندگی کارخانجات در شهر اراک، تاکید می کند: این شهر از وجود آلودگی آلاینده ها رنج می برد.
رییس شورای اسلامی شهر اراک نیز در گفت وگو با یکی از خبرگزاری های سراسری در خصوص راه حل اصلاح کاستی های اراک گفت: اجرای طرح های قوی و اصولی در بهبود مناسبات شهری این کلانشهر با گزینش شهردار توانمند، مقتدر و جسور محقق می شود.کاوه فلک افلاکی، راه حل رفع این مشکل را افزایش سهم ارزش افزوده دولت به شهرداری ها عنوان کرد.
به گفته کارشناسان، اراک داغ توسعه نیافتگی بر پیشانی دارد، چرا که شهروندان همزمان با کلانشهر شدن آن، چشم انتظار هدایت اعتبارات بیشتر به سمت این شهر هستند، تا به گفته رییس سازمان اقتصاد و دارایی استان، شهری که قادر به تامین نیازهای مالی خویش است، از رهاورد کلانشهر توسعه متوازن یابد؛ موضوعی که با گذشت چند سال از تصویب این عنوان محقق نشده است.
از دیگر مشکلات کلانشهر اراک که با داشتن صنایع مادر، تولید۸۰درصد تجهیزات انرژی کشور، عنوان قطب صنعتی کشور را به خود اختصاص داده؛ می توان به وضعیت نابسامان شرکت های هپکو و آذرآب اشاره کرد. این شرکتها بعد از چندین سال فعالیت افتخارآمیز و حال متاثر از سو مدیریت ها، خصوصی سازی غیر واقعی، پرداخت سود مبالغ کلان بابت اصل و سود وام‌های دریافتی و کالاهای رقیب وارداتی، صدای اعتراض سال پیش کارگران و پرسنل آنها در پرداخت حقوق و معوقاتشان را در آورد و پای مسوولان کشوری را برای بررسیمشکلاتآنها به این استان باز کرد.
به طوری که علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نامه ای به معاون روابط کار خود، راه حل این مشکل را استقرار وی در آن استان و بررسی دقیق موضوع از جوانب مختلف دانست و حالا بعد از گذشت چندین ماه، حسین بختیاری، فرماندار اراک در جلسه کمیسیون کارگران ۸ اردیبهشت ماه از انعکاس کشوری تقاضاها و مطالبات سال گذشته کارگران خبرداد و افزود: مسوولان استان و کلانشهر اراک بی‌وقفه به دنبال اعاده مطالبات کارگران و ایجاد امنیت شغلی برای آنها هستند.
از طرفی استقرار صنایع مادر و بزرگ دیگر، حفاظت و تضمین تامین آب مورد نیاز آن ها را به حدی از درجه حساسیت رسانده است که 65درصد منابع آب مصرفی استان از منابع آب زیرزمینی تامین می‌شود و متاسفانه وضعیت مطلوبی ندارد؛ به طوری که عزت‌الله آمره‌ای، مدیر عامل شرکت آب منطقه‌ای مرکزی در نشست علمی بحران مدیریت آب پاییز سال گذشته گفت: در برخی نقاط استان به دلیل پایین رفتن بیش از حد سطح آب‌های زیرزمینی تا عمق فراتر از۲۵۰متر، شاهد مخاطرات زیست محیطی همچون فرسایش خاک و بروز پدیده ریزگردها، بیابانی شدن اراضی، فرونشست زمین، کاهش کیفیت آب، هوا و بازده کشت محصولات زراعی هستیم و زنگ خطر نابودی سفره‌های زیرزمینی به صدا در آمده است.
سیدعلی آقازاده، استاندار مرکزی نیز در شورای حفاظت از آب، با اشاره به اینکه استان مرکزی ششمین استان بحرانی کشور از لحاظ بارندگی است، گفت: امسال، با دو بحران آب و برق مواجه هستیم؛ اگر با توجه به بارندگی‌های پیش‌بینی شده،100 میلیون مترمکعب آب به سدها اضافه شود، همچنان 200میلیون مترمکعب دیگر کسری آب داریم.
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی اراک و دکترای جامعه شناسی، مریم یارمحمد توسکی در اظهار نظر خود با یکی از رسانه های محلی این شهر، راهکار عملی به منظور کاهش مشکلات شهری اراک را تشکیل شورای سیاست گذاری مسایل شهری در این کلانشهر با ترکیب متولیان اجرایی و مطالعات شهری می‌داند.
به نظر می رسد راهکارهایی همچون: توزیع مجدد قدرت، ضرورت توانمند سازی شوراها و شهرداری ها، بسترسازی فرهنگی برای مدیران و کارکنان و سپس برای شهروندان در جهت حرکت اراک به سمت نظام مطلوب مدیریت شهری کارساز باشد.
حال باید دید شهردار جدید که کلیددار اراک و دو شهر(کرهرود و سنجان) با انبوهی از معضلات است چگونه می تواند قفل های چندین ساله این شهر را با تکیه بر دانش خود، پتانسیل های بالقوه اراک، حمایت اعضای شورای شهر و همچنین رهنمودهای کارشناسان باز کند؟
