آيا مسوولين از خطرات آلودگي هاي اصفهان در امان هستند؟!

 اما در روزهاي سرد سال وارونگی دما نقش اساسی در آلودگی هوا دارد چراکه سبب پایداری جو، خنثي نمودن انرژي باد و در نتیجه پایداری در برابر حرکت عمودی و پراکنش افقي آلاینده ها می گردد و از آنجاييكه منابع آلاينده هوا به طور دایم آلاينده هاي خود را در داخل لايه سطحي تزريق مي كنند، غلظت آلاينده ها در اين شرايط به شدت افزايش مي يابد و نتیجه آن تشکیل یک سطح پوششی بالای شهر است که با گذشت زمان و افزایش فعالیت های انسانی و به دلیل حبس هوا در زیر این لایه، مواد آلاینده تولیدشده در سطح زمین باقی مانده و بالا نمی روند. در صورتيکه که اين وارونگي با ارتفاع كم و براي مدت طولاني در هواي شهر باقي بماند، خطر بيماري هاي قلبي و تنفسي را براي مردم و به ويژه اقشار آسيب پذير اين بيماري ها به شدت افزايش مي دهد.

اصولا آلودگي هاي زيست محيطي يکي از معضلات شهرهاي بزرگ و به ويژه شهرهاي صنعتي است و در حالي که ظاهرا چه مردم و چه مسوولين اين معضل را پذيرفته اند اما هر از گاهي آمارهاي ارایه شده توسط مراجع رسمي و غير رسمي نگراني هايي را به وجود مي آورد.

آمارها  نشان می دهد که بیماریهای قلبی و تنفسی بیشترین فراوانی را در شهر اصفهان به خود اختصاص داده است و شهر اصفهان به لحاظ وضعیت هوا، یکی از آلوده ترین شهرهای کشور محسوب مي شود.(خبرگزاري ايرنا)

علاوه بر بيماري هاي فوق، يکي از بيماري هاي خاص و شايع در اصفهان، بيماري ناشناخته ام.اس(MS) مي باشد.  بیماری ام.اس مخفف واژه مولتیپل اسکلروزیس(Multiple sclerosis) یا اسکلروزی های چندگانه است، که طی آن پلاک هایی در سیستم عصبی مرکزی یعنی مغز و نخاع ایجاد و بعد از مدتی دچار تخریب بافت سفید مغز می شوند.

بيماري ام.اس يک بيماري دوران جواني و سنين ابتلا معمولا بين 35-18سالگي است و شيوع بيماري در خانم ها 4 برابر مردان مي باشد. مطالعات انجام گرفته در ايران نشان مي دهد اکثر مبتلايان در سنين 24-17سالگي هستند و اين بيماري در نقاط مرکزي ايران شايعتر است. هرچند در شهرهاي همانند تهران، اهواز، مشهد، تبريز و شيراز نيز شيوع اين بيماري گزارش شده است.

ام.اس درحالی بیماری اسرارآمیز لقب گرفته که در رشته نورولوژی بیشتر از همه بیماری ها، ذهن دانشمندان و پژوهشگران را به خود مشغول کرده و هنوز علت یا حتی درمان قطعی برای این بیماری پیدا نشده است.

مطالعات و شواهد مختلف نشان مي دهد که عوامل ژنتيکي گوناگون مي توانند مستعد کننده فرد به بيماري ام.اس شوند. اما از طرف ديگر فاکتورهاي محيطي همچون عفونت ها به خصوص عفونت هاي ويروسي، آلودگي هاي صنعتي، مواد توکسيک داخلي و محيطي و استرس هاي روحي و رواني نيز به عنوان عوامل مطرح در پيدايش ام. اس مورد شک هستند.

ام.اس در شهرهاي صنعتي و در کنار کارخانه هاي آلوده کننده هوا و آب بسيار شايعتر است. اين مساله در بسياري کشورها صادق است. در اصفهان که جزء آلوده ترين شهرهاي صنعتي ايران است و از نظر غلظت مواد توکسيک و خطرناک در آب، خاک و هوا رتبه بالایي را در کشور دارد نيز به همين منوال بوده و در شهرهايي که در حاشيه زاينده رود و در مجاور کارخانجات آلوده کننده مي باشند، شيوع بيشتري دارد.

به گفته ریيس انجمن ام اس اصفهان، شمار بيماران مبتلا به ام.اس در اصفهان بيش از ديگر نقاط کشور است. در استان اصفهان بيشترين مبتلايان در شهر اصفهان سکونت دارند و در شهرستان هايي چون نجف آباد، زرين شهر، مبارکه و فولادشهر آمار بيماران بالا است. به اعتقاد برخی کارشناسان، تخلیه پساب های شیمیایی صنایع در زاینده رود و آلودگی هوا درپی استفاده نکردن صنایع از فیلترهای مناسب در شیوع بیماری ام.اس در این مناطق مؤثر است(پايگاه خبري تعامل)

به نظر مي رسد آلودگي هاي صنعتي و مواد سمي موجود در آب و هوا در طي سال هاي اخير منجر به بروز تغييرات ژنتيکي متعددي گرديده اند و با تاثير مستقيم بر روي سيستم ايمني و تغيير عملکرد سلول هاي ايمني به تدريج زمينه را براي بروز ام. اس در يک فرد آماده نموده اند.( روزنامه مردم سالاري)

به گزارش سلامت نیوز 70 درصد آلودگی هوا به خودروها و 30 درصد آن به صنایع مربوط است. آمارها نشان مي دهد که در سال هاي گذشته اصفهان داراي روزهاي پاک اندک بوده و در کنار آلودگی صنعتی، ریزگردهایی که از تالاب خشکیده گاوخونی بلند می‌شود نيز هر از گاهي گلوی نصف جهان را مي فشارد.

به جرات مي توان گفت آلودگي هاي صنعتي در يک جامعه فاجعه اي عظيم است، چرا که همه افراد از کوچک و بزرگ در معرض مستقيم اين مواد صنعتي هستند و نقش آسيب رساننده آنها به بافت هاي بدن خصوصا سيستم عصبي و نيز تغييرات ژنتيکي کاملا اثبات شده است. اين تغييرات ژنتيکي ممکن است در سالهاي بعد و نسل هاي آينده نيز خطرزا باشد.

در اين زمينه وجود حدود یک‌هزار واحد صنعتی از پالایشگاه، نیروگاه، فولاد و پتروشیمی گرفته تا سنگبری، ذوب‌آهن، پلی‌اکریل و کوره‌های مصالح ساختمانی در کنار تردد خودروها از اصلی‌ترین دلایل آلودگی آب و هوای یکی از بزرگ‌ترین استان‌های صنعتی کشور است.

به گفته يک استاد دانشگاه و متخصص رشته خاک، آلودگی شیمیایی در اصفهان فقط منحصر به هوا نیست و آب و خاک را هم دربر می‌گیرد و اين خطر زمانی بغرنج می‌شود که تلاقی آلاینده‌های شیمیایی و ریزگردها اتفاق می‌افتد، يعني ترکیب این دو به تشدید اثر آلودگی می‌انجامد و مشکل را دو چندان می‌کند(سلامت نيوز).

در طول ساليان گذشته هر وقت صحبت از آلودگي هاي زيست محيطي و صنعتي در اصفهان شده، بسياري از مديران و صاحبان صنايع کوشيده اند با ارایه آمارها، ارقام و گواهينامه هاي استاندارد مختلف، خود را  از اتهامات مربوطه تبرئه کرده و  پيکان اين اتهام را به سمت و سوي ديگري هدايت کنند.

به تحقيق، آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از فعاليت واحد هاي صنعتي به همراه دود و صداي خودروهاي در حال تردد در شهر و استان اصفهان روز به روز در حال افزايش است و در کنار آن هر روز بر آمار بيماري هاي قلبي و تنفسي و بيماري ناشناخته ام.اس افزوده مي شود و همه ما چه بخواهيم و چه نخواهيم  در معرض اين آلودگي ها قرار داريم و اگرچه ممکن است در زمان حياتمان به بيماري خاصي دچار نشويم اما نسل بعدي خود را مستعد ابتلا به انواع بيماري هايي خواهيم کرد که شايد در زمان حال اصلا شناخته شده نباشد!

براي نگارنده جاي سوال است که چرا با وجود اثبات شيوع بيماري هاي ياد شده در مناطق همجوار صنايع اصفهان، هنوز اقدام عملي و جدي از سوي ادارات و نهادهاي متولي صورت نگرفته است؟و چرا يک برنامه عملياتي جهت کاهش ميزان آلودگي و رفع مشکلات ياد شده از سوي سازمان محيط زيست کشور و ساير نهادهاي متولي براي نجات اصفهان ارایه نمي گردد؟

چگونه ممکن است پرتقاضاترين شهر ايران از نظر گردشگران داخلي و خارجي، جزء آلوده ترين شهرهاي زيست محيطي کشور باشد، در حالي که عملا هيچ هدف گذاري براي کاهش اين معضلات انجام نشده است؟ آيا واقعا پايتخت فرهنگ و تمدن ايران اسلامي زيبنده صفات "آلودگي" و" بيماري" است؟

مردم اين خطه تا چند دهه ديگر به واسطه زيبايي تاريخي، فرهنگي و طبيعي اصفهان بايد تاوان تصور "اصفهان برخوردار" برخي مديران و نمايندگان را بدهند و درد اين سندروم را به واسطه بي توجهي دولت و مجلس به جان بخرند و صدايشان به گوش هيچ مقام ومسوولي نرسد؟

چگونه ممکن است زاينده رود اصفهان به عنوان منشاء حيات و  زندگي خانواده هاي بسياري از مردم اين خطه با بي مهري مسوولين و به بهانه تامين آب شرب چند استان خشک شود اما در ازاي آن هيچ بودجه اي جهت رفع عوارض خشکي تالاب زيباي گاوخوني و حمله ريزگردهاي ناشي از اين خشکسالي به مناطق مسکوني اختصاص داده نشود؟

در پايان نگارنده اطمينان دارد که معضلات و آسيب هاي ناشي از اين آلودگي ها دير يا زود گريبان همه مردم اصفهان را خواهد گرفت و ارایه آمارها و نمودارهاي توجيهي به هيچ عنوان در اصل و واقعيت موضوع تغييري ايجاد نخواهد کرد، چرا که وقتي يک بيماري در منطقه اي شايع مي شود، براي بروز و ظهور خود در نسل هاي بعدي، از هيچ مسوولي اجازه نمي گيرد!!