انسان دی‌اکسید‌کربن را با فعالیت‌های مختلف وارد جو می‌کند. در واقع ما کربنی را که میلیون‌ها سال زیر زمین مدفون بوده است به شکل نفت، گاز و ذغال سنگ به سطح زمین آورده و به عنوان سوخت می‌سوزانیم، پس از آن هم کربن با اکسیژن هوا ترکیب و مقدار زیادی دی‌اکسید‌کربن وارد جو می‌کند. هم اکنون آنقدر حجم این دی‌اکسید‌کربن زیاد شده است که باید افزایش آن را متوقف کنیم.
امروزه باور همه کشورهای جهان در حوزه محیط زیست تلاش همه جانبه برای مقابله با تولید بیش از حد گازهای گلخانه‌ای و در نتیجه گرم شدن زمین است، کشورهای جهانتلاش دارند تا در چارچوب یک نظام تعریف شده در ارتباط با مسایل عمده بین المللی هم گرایی داشته باشند. چراکه به این درک رسیده‌اند که در صورت فقدان این همگرایی ها خطرات بسیار شدیدتری متوجه کیان قدرت آنها خواهد شد.
توجه ویژه کشورهای جهان به توافقنامه پاریس در راستای این همگرایی به منظور نجات بشر از تبدیل شدن کره زمین به جهنمی خود ساخته است، از 30 نوامبر تا 12 دسامبر 2015، کنفرانس تغییرات آب و هوایی 2015 سازمان ملل متــحد در پاریس برگزار شد که هدف از آن رسیـدن به یک توافقنامه جهانی برای مقابله با این تغییرات همراه با حضور 195 عضو آن بود. اگرچه در ابتدا بعید به نظر می‌رسید چنین توافقی به سرانجام برسد اما توجه همه کشورها فرای تقسیم بندی‌های سیاسی و دشمنی‌ها و دوستی‌ها، به موضوع محیط زیست و نقش آن در حفظ منافع جامعه جهانی موجب شد تا این توافق نامه به امضای 175 کشور برسد و این یک رکورد جهانی در زمینه امضاء یک توافقنامه محسوب می‌شود.
بر اساس این توافق، افزایش گرمایش زمیـن باید زیر دو درجه سانتی گراد باقی بماند. به این ترتیب تمامی کشورها باید متعهد شوند تولید گازهای کربنی خود را کاهش دهند. هدف این است که دمای زمین تا پایان این قرن در سطح 1.5 درجه‌ی سانتی‌گراد حفظ شود. در صورت عدم تلاش برای اعمال این محدودیت‌ها، افزایش گرمایش زمین ممکن است به سه درجه‌ی سانتی‌گراد نیز برسد که این امر مخاطرات بسیاری را برای ساکنان کره‌ی زمین به همراه خواهد داشت.
اما نکته مهم این است که کشور ما در این میان باید برای رسیدن به این هدف چه کند و چگونه در ایران می‌توانیم شاهد کاهش تولید گازهای کربنی باشیم؟
از آنجا که مشکل اصلی در ورود بیش از حد دی‌اکسید‌کربن به جو، فعالیت‌های انسانی است بطبع تلاش اصلی ما هم باید معطوف به کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی شود.
یکی از بهترین راه حل‌ها استفاده از انرژیهای بازگشت پذیر است. انرژی آبی، باد، انرژی خورشیدی، انرژی زمین گرمایی، انرژی هیدروژنی و انرژی توده‌های زیستی از جمله این انرژی‌ها هستند. مسلما برای ما که در کشوری آفتاب خیز زندگی می‌کنیم یکی از بهترین جایگزین‌ها برای سوخت فسیلی، انرژی خورشیدی است. چه اشکالی دارد که هر یک از ما صفحات خورشیدی در کنار خانه اش داشته باشد که برق و نیروی خانه را از آن تامین کند. بعلاوه فعالیت‌های روزانه ما تاثیر زیادی بر مقدار مصرف انرژی روزانه ما دارند. حتی دور انداختن هر چیزی ممکن است گازهای گلخانه‌ای آزاد کند. این بار پیش از دور انداختن وسایلتان به استفاده دوباره از آنها فکر کنید و به کاهش گازهای گلخانه‌ای جو کمک کنید. بی شک بازیافت مواد از بهترین راه‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای است. با چند بار مصرف کردن مواد می‌توان از تولید دوباره و از بین رفتن آنها که دی‌اکسید‌کربن زیادی وارد جو می‌کنند جلوگیری کرد. از میان این مواد دورریز، پلاستیک‌ها از تولید کنندگان مهم گازهای گلخانه‌ای هستند. پس بهتر است مصرف مواد پلاستیکی را به حداقل برسانیم.
اگرچه این راهکارها هیچکدام به تنهایی توسط مردم قابل اجرایی شدند نیستند، اگر دولت‌ها در کشور ما درکی درست از اهمیت حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی و نقش محیط زیست سالم در رشد و توسعه کشور داشته باشند در این صورت قطعا به یاری مردم برای استفاده از انرژیهای پاک خواهند آمد، همچنین سرمایه‌گذاری در زمینه فرهنگ سازی تلاش ملی برای عدم استفاده از سوخت‌های فسیلی تا حد ممکن یکی از دیگر مسایلی است که دولت‌ها باید به آن توجه ویژه داشته باشند.
به عنوان مثال ابتدا باید مزایای استفاده از آبگرمکن‌های خورشیدی به ویژه صرفه اقتصادی آن به خوبی برای جامعه تبیین شود سپس لازم است دولت در این زمینه از نظر مالی و اقتصادی کاری انجام دهد، اکنون قیمت یک آبگرمکن خورشیدی به تنهایی فارغ از هزینه‌های نصب و راه اندازی حداقل 3 میلیون تومان است، در حالی که قیمت یک آبگرمکن دیواری گازی از 1 میلیون تومان تجاوز نخواهد کرد. مسایلی از این دست اهمیت فرهنگ سازی و تخصیص بودجه و اعتبار برای تشویق خانواده‌ها و صنایع ایرانی به استفاده از انرژیهای نو را گوشزد می‌کند.
از طرفی لازم است دستگاه‌های فرهنگی و دینی نیز در زمینه اطلاع رسانی پیرامون اهمیت حفظ محیط زیست مسایل و آموزه‌های شرعی و دینی و اخلاقی احترام گذاشتن به طبیعت و لزوم مراقبت از محیط زیست را به جامعه گوشزد کنند تا در کنار اقدامات دولتی برای روی آوردن جامعه به استفاده از انرژیهای نو و محافظت از محیط زیست گامی در راستای فرهنگ سازی و احساس مسوولیت در جامعه برداشته شود و امید است که با اقدامات موثر مردمی دولتی شاهد رفع مشکلات زیست محیطی و آلودگی هوا در شهرهای کشور باشیم.
